Geharmoniseerde normen
Geharmoniseerde normen zijn technische standaarden die zijn ontwikkeld door Europese normalisatieorganisaties zoals CEN (Europese Commissie voor Normalisatie), CENELEC (Europese Commissie voor Elektrotechnische Normalisatie) en ETSI (Europees Instituut voor Telecommunicatienormen) namens de Europese Commissie en de EFTA (Europese Vrijhandelsassociatie). Deze normen hebben als doel technische vereisten en veiligheidscriteria binnen de Europese interne markt te uniformiseren om de vrije beweging van goederen en diensten te vergemakkelijken.
De juridische basis voor geharmoniseerde normen is Verordening (EU) Nr. 1025/2012, die op 14 november 2012 werd gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie. Deze verordening heeft als doel conflicterende normen op Europees niveau te vermijden en een consistente technische basis voor marktdeelnemers te creëren.
Geharmoniseerde normen kunnen nieuw worden ontwikkeld of bestaande nationale of internationale normen overnemen en aanpassen aan de Europese vereisten. Het normalisatieproces omvat de opstelling, herziening en aanpassing van normen door de relevante normalisatieorganisaties, waarbij de naleving wordt gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie. Deze publicatie geeft ook de datum aan waarop de normen kunnen worden toegepast.
De implementatie van geharmoniseerde normen in de lidstaten gebeurt door hun overname als nationale normen (bijv. DIN EN, ÖNORM EN, SN EN). Nationale normen die in strijd zijn met geharmoniseerde normen moeten binnen een bepaalde periode worden ingetrokken. In Duitsland wordt de aankondiging van de nationale implementatie gepubliceerd in het Bundesanzeiger.